Në Itali ata flasin italisht, në Francë - në frëngjisht, në Bullgari - në bullgarisht … por Zvicra nuk përshtatet në këtë fotografi. Nuk mund të thuhet se ata flasin zviceranë atje, pasi një gjuhë e tillë nuk ekziston.
Zvicra është një shtet federal. Thelbi i federatës së ardhshme ishte Bashkimi Zviceran, i cili në 1291 bashkoi 3 kantone - Schwyz, Unterwalden dhe Uri. Deri në vitin 1513, ky bashkim tashmë përfshinte 15 kantone.
Zvicra moderne përbëhet nga 26 njësi shtet-territoriale të quajtura kantone. Në përputhje me strukturën federale, secili prej tyre ka ligjet e veta dhe kushtetutën e vet. Kantonet gjithashtu ndryshojnë në gjuhë.
Gjuhët e shtetit
Në territorin e Zvicrës, 4 gjuhë kanë një status zyrtar: gjermanisht, frëngjisht, italisht dhe romanisht. Përhapja e këtyre gjuhëve nuk është e njëjtë.
Shumica e banorëve të Zvicrës - 67, 3% - flasin gjermanisht, këto janë 17 kantone nga 26. Frëngjishtja është në vendin e dytë, flitet në 4 kantone - këto janë Gjeneva, Vaud, Jura dhe Nesttval, folësit e kësaj gjuha është 20, 4% e popullsisë. Ka edhe kantone dygjuhëshe, ku të dy gjuhët pranohen: Wallis, Fribourg dhe Bern.
Në jug të kantonit Graubünden, si dhe në Ticino, flitet italisht, e cila zë 6.5% të qytetarëve zviceranë.
Grupi më i vogël gjuhësor janë njerëzit që flasin romanisht, vetëm 0,5%. Shtë një gjuhë arkaike nga grupi Romance. Ajo mori statusin e gjuhës shtetërore relativisht vonë - në 1938, ndërsa gjermanishtja, frëngjishtja dhe italishtja ishin të tilla që nga viti 1848. Folës të romancës jetojnë në malësinë e Grabünden.
Këto 4 gjuhë janë zyrtare për të gjithë Zvicrën, por në fund të shekullit të 20-të. kantoneve iu dha e drejta për të zgjedhur në mënyrë të pavarur një gjuhë zyrtare nga lista e atyre kombëtare.
9% e mbetur janë gjuhë të tjera që imigrantët sjellin me vete, këto gjuhë nuk kanë status zyrtar.
Marrëdhëniet midis grupeve gjuhësore
Një ndjenjë e unitetit kombëtar është pothuajse inekzistente në Zvicër. Ata e vlerësojnë shumë origjinalitetin e tyre historik dhe çdo qytetar i këtij vendi e ndjen veten, para së gjithash, jo zviceran, por Bernez, Gjenevas, etj.
Dallimi më domethënës është midis dy grupeve më të shumta gjuhësore, zviceranëve gjermanishtfolës dhe frëngjishtfolësve. Të parat jetojnë kryesisht në pjesën lindore të vendit, të dytat - në atë perëndimore. Kufiri i kushtëzuar ndërmjet këtyre rajoneve përkon pjesërisht me lumin, i cili në gjermanisht quhet Zaane, dhe në frëngjisht - Sarin. Ky kufi quhet "Restigraben" - "hendek i patates". Emri vjen nga fjala "resti", e cila është emri i pjatës tradicionale të patates në Bernë.
Asnjë nga gjuhët zyrtare të Zvicrës nuk është gjuha e komunikimit ndëretnik në vend. Shumica e banorëve flasin gjermanisht, frëngjisht dhe italisht.
