Demonët u shërbejnë forcave të errëta, domethënë vetë Satanit. Me urdhër të Satanit, shërbëtorët e tij mashtrojnë njerëzit. Nëse Satanai është një, shërbëtorët e tij janë demonë, shumë, shumë! Sipas shkrimeve të shenjta, vetë Jezu Krishti i dëboi një herë këta njerëz të papastër nga një person i zotëruar prej tyre. Pastaj Krishti pyeti: "Si është emri yt, i papastër?", Dhe demonët iu përgjigjën: "Emri ynë është Legjion, sepse ne jemi shumë!"
Kush janë demonët?
Sipas mësimeve fetare dhe mashtrimeve, demonët janë tunduesit e njerëzimit. Në ditët e vjetër, shumë njerëz besonin se çdo person ka një demon në shpatullën e tij të majtë i cili pëshpërit këshilla të ndryshme të këqija në veshin e tij të majtë. Kjo shpjegon faktin që njerëzit pështyjnë mbi shpatullën e tyre të majtë tre herë në mënyrë që të mos e shkelin atë. Bilanci për demonin është një engjëll mbrojtës i ulur në shpatullën e djathtë të një personi dhe i jep atij këshilla të mira, dhe vetë personi zgjedh rekomandimet e të cilit të dëgjojë.
Si duken ato?
Ese të ndryshme fetare dhe mistike përshkruajnë demonët në mënyra të ndryshme. Sidoqoftë, besohet se përshkrimi më i saktë dhe i hollësishëm i demonëve gjendet në tregimin e Nikolai Vasilyevich Gogol "Nata para Krishtlindjeve". Gogol i përshkruan demonët në mënyrën vijuese: “Një surrat i ngushtë, që vërtitet vazhdimisht përreth dhe duke nuhatur gjithçka që haset. Përfundon, si derrat tanë, në një copë toke të rrumbullakët. Këmbët e demonit janë aq të holla saqë po t’i kishte koka e Jareskut, do t’i kishte thyer në kozakun e parë”.
Atëherë Nikolai Vasilyevich vazhdon me një përshkrim më të hollësishëm të këtyre të papastërve: «Pas demonëve varet një bisht, kaq i mprehtë dhe i gjatë. Një dhi varet poshtë surratit, dhe brirët e vegjël që dalin në kokë ulen mbi surrat. Demonët nuk janë më të bardhë se pastruesit e oxhaqeve”. Në fund, Gogol përmbledh se demoni është thjesht një djall i zakonshëm, që lëkundet nëpër botë dhe u mëson mëkatet njerëzve të mirë. Sipas studimeve folklorike, këta janë demonët që kanë qenë gjithmonë të përfaqësuar në Rusi.
Sipas legjendave dhe eseve, demonët kanë një tipar interesant: kudo që shfaqen, ata gjithmonë vishen në mënyrën që është tipike për një zonë të caktuar. Për shembull, demonët që shfaqen në Rusi vishen në stilin Evropian, ndërsa në Evropë ata vishen si "Moors" ose "Turq", domethënë, si në Lindje. Sipas disa eseve, demonët lituanezë vishen me rroba kombëtare polake (çizme dhe kuntush).
Çfarë kanë mashtruar demonët?
Kështu që ata thonë kur një person ka bërë diçka të keqe, gjë që ai nuk dukej se donte ta bënte. Inshtë në këtë rast që ata thonë: "Demoni shtyu" ose "Demoni mashtroi". Atëherë konsiderohet se personi nuk është, si të thuash, fajtor për veprën e tij. E gjitha është faji i demonit që e joshi. Sigurisht, në botën moderne, kjo deklaratë nuk konsiderohet justifikim dhe nuk merret fare parasysh. Nga rruga, disa demonë hyjnë tek njerëzit përmes gojës së tyre: kur një person betohet, ai u hap rrugën demonëve!
