Një organizatë nënkupton një bashkësi njerëzish të bashkuar nga një ide dhe qëllim i përbashkët. Për më tepër, ndërveprimi midis anëtarëve të grupit është i varur nga parimet e menaxhimit dhe është i koordinuar qëllimisht nga udhëheqja e lartë.
Aktivitetet e çdo organizate ndikohen nga një sërë faktorësh. Të gjithë mund të ndahen në dy grupe të mëdha: të brendshme dhe të jashtme. Dhe nëse ngjarjet, proceset, etj. Që nuk kanë të bëjnë me vetë organizatën barazohen me kategorinë e parë, faktorët që janë brenda (personeli, mjetet, proceset, modeli organizativ, etj.) Bien në grupin e dytë. Mjedisi i brendshëm mund të karakterizohet në bazë të disa variablave: struktura, qëllimet dhe objektivat, teknologjitë, ndarja e punës, burimet.
Struktura - parimi i ndërlidhjes ndërmjet departamenteve të ndryshme, i grupuar sipas një kriteri specifik: social, teknik, menaxherial, prodhues, informues, rregullator, etj.
Qëllimi, në fakt, tregon ekzistencën e vetë organizatës. Filozofia formon bazën e misionit, tregon rëndësinë e ndërmarrjes, pikat e saj të forta dhe pangjashmërinë me konkurrentët. Nëse qëllimet janë të mëdha, për lehtësinë e arritjeve, ato ndahen në disa detyra më të vogla.
Teknologjitë - teknikat dhe metodat e përdorura në aktivitetet e ndërmarrjes. Këto përfshijnë jo vetëm pajisjet, por edhe metodat që përdoren për të arritur rezultatin. Për shembull, teknologjia e kërkimit të personelit, zhvillimi i një strategjie për hyrjen në një treg të ri, krijimi i një produkti, tërheqja e konsumatorëve, etj.
Ndarja e punës është një nga faktorët kryesorë që ndikojnë në efikasitetin e një organizate. Karakterizohet në shpërndarjen e punës midis stafit, mund të jetë horizontale (duke kryer faza të ndryshme të të njëjtit proces) dhe vertikale (ndërveprimi midis menaxhmentit dhe vartësve).
Burimet - mjetet e prodhimit të nevojshme për organizimin e procesit të punës. Ato mund të jenë të një natyre tjetër: industriale, intelektuale, natyrore.