Madhësia e letrës është standardi i pranuar i fletës së letrës. Më të zakonshmet janë standardet ndërkombëtare dhe ato të Amerikës së Veriut. A1 (quhet edhe letër Whatman) dhe A4 janë ndërkombëtare.
Udhëzimet
Hapi 1
Standardi ndërkombëtar i letrës ISO 216, i cili u miratua nga komiteti gjerman i standardeve të prodhimit në fillim të shekullit të 20-të, bazohej në parimin metrik.
Hapi 2
Specialisti i inxhinierisë dhe matematikës Walter Portsmann sugjeroi të merret një fletë 1 m² si bazë dhe ta quash A0. Të gjitha fletët me madhësi A kanë të njëjtin raport aspekt të barabartë me një në rrënjën katrore të dy.
Hapi 3
Nëse fleta A0 është palosur në gjysmë, atëherë ju merrni madhësinë e dëshiruar të letrës, e cila quhet A1.
Hapi 4
Për të palosur A1 në A4, palosni letrën Whatman në gjysmë dhe prerë përgjatë vijës së palosjes. Ju do të merrni fletën A2, e cila është 420 × 594 mm.
Hapi 5
Palosni këtë fletë në gjysmë dhe bëni të njëjtën gjë. Tani keni një A3 (297 420 mm) në dorë. Një fletë e kësaj madhësie shpesh përdoret nga studentët për vizatime të ndryshme. Nëse përsëritni hapin e mëparshëm, do të merrni formatin A4 që ju nevojitet me një madhësi prej 210 × 297 mm. Standardshtë standardi më i përhapur në Rusi, i përdorur për dokumente të ndryshme dhe shtypje. Rezulton se formati A1 përmban 8 fletë A4.
Hapi 6
Nëse vazhdoni të palosni çdo fletë pasuese në gjysmë në të njëjtën mënyrë, do të merrni formatin më të vogël të mundshëm në numrin 10 (A10), me përmasa 26 × 37 mm.
Hapi 7
Përveç standardit të Amerikës së Veriut (konsiderohet zyrtar në Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe Filipineve) dhe ndërkombëtar, ekziston sistemi japonez i formatit të letrës.
Hapi 8
Gjatë Rilindjes, u shfaq koncepti i "seksionit të artë", i cili u përdor nga piktorë dhe artistë të tjerë. Dhe deri në shekullin e 20-të, raporti i faqeve të letrës ishte 1: 1, 618. Por ky standard nuk mund të zinte rrënjë në industrinë e shtypjes, pasi që kur fleta u palos në gjysmë, formati i librit u bë i papërshtatshëm për lexuesi të perceptojë informacionin.
